Vorige weken is er heel hard gewerkt om de vloerisolatie (15 cm trasskalkhennep) op tijd klaar te krijgen. En dank zij de inzet van heel wat mensen is dat op de valreep ook gelukt! Vooral Wolf, Mark en zijn toffe kinderen Jahkob (14) en Maria (12), Tony, Gaby, en niet in het minst João uit Brazilië hebben dat mee mogelijk gemaakt. En ’t was spannend… want we hadden af en toe een ingrediënt te kort: er kruipt immers verbazend veel materiaal in een muurtje of een vloertje. En je doet heel lang over een klein stukje…
Werken met kalkhennep is even tijdrovend en arbeidsintensief als voldoening gevend. Het is eigenlijk een schitterend materiaal, met uitzonderlijke en mysterieuze eigenschappen (expert Wolf kan daar úúúúúren boeiend over vertellen!) en ik voel me bijna bevoorrecht dat ik dat kan en mag gebruiken voor de bouw van Robur. Ik ben uiteraard heel nieuwsgierig naar hoe het zich zal gedragen als Robur klaar is, en beschikbaar!
Intussen heeft Loodgieter Greg de definitieve wc geplaatst, en het klokputje in de douche. De wc is al bruikbaar, ook al is hij nog niet afgewerkt! Wel fijn, een echte wc voor al die fantastische helpers… en voor het rietveld – dat zal nu stilaan wat meer eten krijgen. 🙂
Er is nog heel veel werk aan Robur. Dit jaar af geraken, zoals ik in het fondsenwervingsfilmpje (gemaakt in het vroege voorjaar) had gehoopt, zit er al lang niet meer in.
Maar dat heeft zijn redenen… ik heb ontdekt dat DANKZIJ het niet klaar geraken tijdens de workshop van mei-juni, Robur op Den Eik véél meer in staat is om te doen waarvoor hij zichzelf aan het scheppen is! Want DANKZIJ de enorme achterstand ‘moest’ ik een beroep doen op jonge, internationale vrijwilligers, die gespreid en altijd net op tijd opdagen en meteen een unieke levenservaring meekrijgen, terwijl ze deel worden van dit prachtige project. Als dát niet helend is… en verbindend…
En mij doet het enorm veel deugd om dat te mogen meemaken.
Want alleen kun je zoiets niet bolwerken.
Ik mag blijven vertrouwen: Robur op Den Eik zal altijd de hulp krijgen die hij nodig heeft om zich te kunnen manifesteren, tot ‘genezing’ van velen. Hulp van velen, voor velen. Tot hij niet meer nodig is! Zo wilde hij het vanaf het begin – en zo voltrekt het zich.
Een mens kan zich dan toch alleen maar gedragen en dankbaar voelen als hij van zoiets handen en voeten mag zijn?
(Zie veel meer foto’s en video’s in de Facebookgroep Robur op Den Eik)
3 reacties
Annemarie · 12/09/2017 op 21:58
Oh marieke wat wordt het mooi! Hoop dat het nu wel winterbestendig is al is het nog niet af? Xxx annemarie uit ‘s-Hertogenbosch
zwerfeikje · 12/09/2017 op 22:11
Wel, Wolf heeft mij verzekerd dat kalkhennep zelfs in het drogingsproces nooit kan bevriezen, omdat het een faseverandering ondergaat waardoor er warmte vrijkomt. Dus dat zou geen probleem mogen zijn. Dat betekent dus ook dat we, zolang het niet vriest, kunnen doorgaan met de werken.
Er moet nog veel gebeuren, hoor, eer Robur helemaal dicht is. Maar met genoeg helpende handen moet dat wel lukken – het is vooral veel en tijdrovend prutswerk, nu, ideaal voor mensen die daar rustig van worden (zoals ik :-)).
Ik hoop echt dat je nog eens terugkomt met ‘de bende’! 🙂
Annemarie · 26/09/2017 op 19:56
Hoi marieke, ik ga kijken of het nog gaat lukken een dagje komen. Ben zeer benieuwd. Prutswerk ligt me wel, als het afwisselend staand en zittend kan gebeuren…
Ik heb vorige week mijn eerste fresco op luchtkalk gemaakt en ben blij verrast dat het zo aquarel achtig van karakter is…zal een foto op facebook zetten.
Voor nu even rust en wordt vervolgd. Ik stuur je energie en een hartegroet!