Marieke

Er is weer zoveel, zoveel gebeurd, de voorbije tijd – zoveel dat ik weer geen tijd had voor een nieuwsbrief. Bedankt dus voor je geduld! 🙂 Je wordt beloond met heel veel foto’s…

Gouden vrijwilligers

Sinds april zijn er zonder onderbreking drie tot elf vrijwilligers op Den Eik, van over de hele wereld. Ik ben zelf de enige permanente vrijwilliger, de rest blijft meestal tussen de één week en vijf weken. En het regelen van al dat vrijwilligerswerk is, naast een grote energievreter, ook een onschatbare zegen. Zonder mijn vrijwilligers géén Robur, en dat mag je héél letterlijk nemen! Ik ben hen en het Vriendelijk Universum (en zijn internet :-)) héél dankbaar dat dit allemaal mogelijk is!

Een paar oproepjes, een festival in De Lilse Bergen, hier vlakbij, en ziedaar: genoeg tentjes, luchtmatrassen, slaapzakken, lakens en gewone matrassen, zelfs een stapelbed en lattenbodems voor de vele vrijwilligers, uit Australië, Zuid-Afrika, Brazilië, Chili, Argentinië, Colombië, Mexico, Singapore, Frankrijk, Engeland, Nederland, Duitsland, Italië, Spanje, Polen, Canada, Ierland, Israël… Ik kan zelf niet op reis, maar de hele wereld komt naar Den Eik, en dat is wel heel bijzonder! Nog sterker vind ik het dat al die vrijwilligers, die voortdurend komen en gaan, bijna altijd een heel mooie, hechte groep vormen, met een zalige energie.
Dat houdt mij echt aan de gang, het beschermt mij als het ware tegen burn-out…

Net zoals de mensen die met mij willen rijden als ik boodschappen moet gaan doen. Of die zich aanbieden om op allerlei andere manieren te helpen. Of mij zelfs gewoon dingen cadeau doen, echt dingen voor mezelf, zoals een bezoek aan de osteopate of een pedicure-aan-huis…
Dan kun je toch niet anders dan je blij en gedragen en dankbaar voelen? En weten dat wat je aan ’t doen bent, het juiste is, op dit moment in je leven…

Bezoek

Overigens valt het mij op dat er steeds meer bezoek op Den Eik komt, geliefde bekenden en nobele onbekenden. Het mooie artikel in de Gazet van Antwerpen op 31 juli zat daar ook voor iets tussen, maar toch niet helemaal. ’t Is iets wat langzaam groeit, zoals het hoort.

Je bent altijd welkom om eens te komen kijken, ’t is een kwestie van afspreken!

Markantste mijlpalen

17/8, Robur is dicht!

3/9, er is nu eigen internet!

4/9, Faramir plaatst de binnendeuren, gemaakt van de grove dennen die op deze plek stonden!

15/9, de warmtepomp werkt, Robur wordt verwarmd!
Tussendoor ook nog wat loodgieterij en elektriciteitswerken…

16/9, de mozaïekjes worden aangebracht! (Dat is nu bijna klaar…)

20/9, FOG werkt de buitenschil verder af!

28/9, het pleisteren is begonnen, uiteraard met een natuurlijke kalkpleister! (Dat zal nog even doorgaan…)

9/10, FOG begint met het keukenblok!

En hier wat creatievere details (ook nog lang niet klaar!)…

Kortom, Robur wordt steeds affer! 🙂

De financiële kant

Ik heb advies, tips en vooral veel tijd nodig (die ik niet heb) om informatie over het project te verspreiden en tegelijk om financiële steun te vragen. Een tijdelijk rekeningnummer hebben bij de Koning Boudewijnstichting is één ding, maar er dan nog giften op krijgen is wat anders… Sinds juni zijn er welgeteld drie giften binnengekomen. Ook op het rekeningnummer van de vzw zélf komen nauwelijks giften binnen. Mensen schijnen te denken dat een klein bedrag niet de moeite loont, of beschamend is… Maar als heel veel mensen een klein bedrag geven, komt het project een heel eind! En trouwens, een euro is een euro, hé, da’s óók geld…
Weinig giften, dus. Toch blijf ik telkens weer de middelen krijgen die op dát moment nodig zijn. Zo kwam na een half jaar eindelijk de beloofde subsidie voor de warmtepomp – net op tijd om een paar grote facturen te betalen…
De aanvraag als ‘goed doel’ voor De Warmste Week werd niet weerhouden, maar ik weet zeker dat daar een goede reden voor is, dus ik ben heel dankbaar!
Mocht je bij deze een financiële bijdrage willen doen: je vindt heel veel manieren via de Steunpagina op de website!

Netwerken

Ik ben ook begonnen deel te nemen aan netwerkevenementen rond Natuur en Gezondheid/burn-out, om Robur op Den Eik bekend te maken onder psychiaters en andere dokters, psychologen, therapeuten, coaches en andere gezondheidswerkers/zorgverleners. Tenslotte zijn zij de mensen met wie de vzw zal samenwerken als Robur klaar is!

En natuurlijk zijn er ook de kunstenaars en schrijvers! Maar die vinden vanzelf wel hun weg naar Den Eik… 🙂 In december is er weer het jaarlijks VAV-Werkcongres, waar ik altijd heenga (VAV = Vlaamse Auteursvereniging).

Zo ben je weer helemaal bij – en is de herfst aangebroken op Den Eik…

De Opendeurdagen zijn voorbij en iedereen is wat bekomen. Het ‘normale kampleven’ op Den Eik herneemt zijn gang. Tjonge, wat komt er veel bij kijken, bij het organiseren van zo’n evenement… Maar dat het goed was (dankzij de hulp van velen!), mag blijken uit deze kleine fotoreportage.

Robur op Den Eik vzw kreeg een grote eiken schijf cadeau, voor haar opschrift (cfr. logo!)

Toevallige voorbijgangers, buren, familie en vrienden kwamen op bezoek en genoten van overheerlijke pannenkoeken…

Voor kinderen, groot en klein, was het een paradijs – met en zonder de volksspelen.

Er waren allerhande workshops/ateliers (yoga, dreamcatchers maken, origami, muziek, …) en vrijdag een geleide wandeling in de mooie omgeving van Den Eik.

De vrijwilligers en de kampeerders genoten van een lekkere wereldkeuken en van de verbindende Vuurplek (waar de Geest van Den Eik het sterkst aanwezig is :-)), soms met muziek erbij.

Houtkunstenaar Jan van Berkel toonde de twee prachtige schalen die je kunt winnen (zie website).
En de doorlopende voorstelling in Robur…

… werd alleen zaterdag onderbroken voor het hoogtepunt van het weekend: een felgesmaakt benefiet-koffieconcert door de internationaal bekende (alt)violiste van bij ons, Jenny Spanoghe, die stukken van o.a. Bach, Biber en Van Landeghem speelde voor een aandachtig publiek van alle leeftijden.

Ook schrijfster Kirstin Vanlierde deed letterlijk en figuurlijk haar duit in ’t zakje, met dank!

Wat brachten de opendeurdagen nu op? Veel fijne, verbindende momenten voor jong en oud, een samenwerking om u tegen te zeggen (georganiseerd in anderhalve maand tijd!), gezellige chaos, buren en toevallige voorbijgangers die het project (beter) leerden kennen, en ca. 550 euro, genoeg om de internationale vrijwilligers van de komende twee of drie maanden mee te voeden.

En tot slot hier een link naar nog iets moois, dat krijgt Robur zomaar cadeau – omdat hij het waard is!

Wie volgt? 😀

Jawel, we zitten niet stil, en zoeken ijverig naar middelen om de vrijwilligers van over heel de wereld te kunnen blijven voeden, jonge mensen die hun tijd en energie geven om Robur te doen groeien. Even naarstig zijn we op zoek naar manieren om de materialen en werkuren van de vakmensen te kunnen blijven betalen.
Robur en onze samenleving zijn dat o zo waard!

Wat denk je hiervan?

!!! Voor giften van 50 euro (maar NIET via de Koning Boudewijnstichting)
vanaf 20 april 2018:

WIN EEN PRAKTISCH KUNSTWERK!

DE EERSTE 200 MENSEN DIE 50 EURO SCHENKEN MAKEN KANS OP EEN PRACHTIG EN UNIEK KUNSTWERK (ONDIEPE SCHAAL, KAN OOK ALS WANDDECORATIE) t.w.v. 250 EURO, OF EEN DIEPE FRUITSCHAAL t.w.v. 200 EURO.

Kunstenaar (+ foto’s): Jan van Berkel, WoodenArt
De winnaars worden uiteraard persoonlijk op de hoogte gebracht, en bekendgemaakt via de Facebookgroep “Robur op Den Eik” en via de website.

Op za. 12 mei (in het opendeurweekend, zie Kalender) zal de houtkunstenaar zelf aanwezig zijn, je kunt de twee schalen dan zien en vragen stellen!

JA, IK SCHENK 50 EURO (of meer) en maak kans op een kunstwerk!

Ik ben zooooo benieuwd wie die schalen gaat winnen!

Uiteraard ben ik je heel dankbaar als je deze aankondiging wijd en zijd verspreidt en een goed woordeken doet voor Robur op Den Eik…

De voorbije weken heb ik vooral gewerkt aan de Engelse website. Héél veel dank aan Vincent Iiyambo uit New York en Helen Blow, Britse in Vlaanderen, voor alle hulp! Zonder jullie was mij dat nooit gelukt.

Verder begon een groepje voormalige leden van het vroegere Voor Moeder Aarde na een reünie spontaan aan het organiseren van een nieuwe reünie, maar dan op Den Eik en met een hoop activiteiten ten voordele van het project! We maken er meteen een opendeurweekend van (zie Kalender)!
Komt allen, komt, komt, komt! Met familie, vrienden, buren! Laat zien dat je Robur op Den Eik een warm hart toedraagt!

En nog iets: je kunt Robur nu ook gemakkelijk steunen door online te winkelen via Trooper. Via de juiste pagina krijgt Robur op Den Eik automatisch een procentje van jouw aankoop, zonder dat het jou een cent extra kost! Al meer dan honderd bedrijven zorgen daarvoor bij Trooper, en er zijn er best grote/bekende bij. Zelfs reizen en pretparken zitten ertussen. Ga eens kijken!

Op 3 april begon het nieuwe vrijwilligersseizoen, met behalve de hulp van enkele goede vrienden ook de blijde inkomst van de eerste buitenlandse vrijwilligers: Juan uit Colombië en later ook Gilda en Lili uit Argentinië. Er wordt dus voornamelijk Spaans gesproken in ’t zigeunerkamp!
En mijn dringende oproep bij Worldpackers voor koks heeft duidelijk effect, dat is erg fijn. De keuken en het centrale Vuurplekje zijn het hart van het leven op Den Eik – geen Robur zonder Keuken en Vuurplek!

En dan was er… Faramir, van FOG Houtwerk, Tekeningen en Meer. Een echte kunstenaar! En Aragorn, zijn broer. Echt waar. Die kwamen het hobbithuisje mee vorm geven, samen met hun vrienden Sam en Rens. Wat een toffe week was dat! En Robur, die kreeg zijn jasje! Ik laat nu de foto’s spreken…

Overzicht

Aragorn, Rens, Sam, Faramir – even afstand nemen en KIJKEN

De oostkant is grotendeels klaar!

De aankondiging van het opendeurweekend

En vandaag zorgden we voor het onderhoud van het rietveld.

Gilda en Lili (Argentinië) helpen met het onderhoud van het rietveld

Zo fijn, zo’n groeistuip van Robur! 😀

In de tweede helft van Roburs winterslaap gun ik jullie graag een blik achter de schermen, want net zoals bij een andere Eik gebeurt er tijdens de uiterlijke rustperiode van alles diep vanbinnen, in het verborgene. Maar eerst wat…

… beelden van wat er sinds half november gebeurd is op Den Eik

Het belangrijkste was de plaatsing van de geothermische warmtepomp. Dat gebeurde in twee fasen: de putboring op 24 november, en de eigenlijke plaatsing van de pomp enkele weken later, telkens in twee dagen.

Put boren voor de leiding

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=hc8CKNI5j6s?rel=0&w=560&h=315]

Steken van de dubbele leiding

Leiding binnentrekken in de technische ruimte

Warmtepomp plaatsen

Half december kwam de eerste serieuze winterprik…

… en spendeerde ik enkele dagen aan extra bescherming tegen zware sneeuwval, van de zeilen over de infrastructuur, omdat er al enkele gesneuveld waren.

De stormen hebben tot nu toe gelukkig geen schade van betekenis toegebracht!

En zo zijn Robur en Den Eik in winterslaap gegaan…

Intussen achter de schermen…

… worden administratie en formaliteiten van de vzw bijgewerkt en opgevolgd, zoals de voorbereiding van de Algemene Vergadering (rekeningen en begroting, stand van zaken, vooruitzichten, …), het bijhouden van vrijwilligersplatforms en lijsten van vrijwilligers en sponsors, uitzoeken van mogelijks geïnteresseerde professionele hulpverleners enz.
Het maken van een Engelse versie van de website, samen met een nieuwe fondsenwervingsvideo, is de basis van de fondsenwerving die volop in de steigers staat, want dit jaar wordt het ‘jaar van de waarheid’: zal Robur voltooid geraken? Mijn persoonlijk spaargeld zit nu zo goed als helemaal in het project (nog een paar facturen en ’t is op) en ik heb geen inkomen. En vreemd genoeg blijf ik er rotsvast op vertrouwen dat alles er zal zijn, op het juiste ogenblik, om Robur echt waar te maken! Het voelt alsof het hele Universum samenspant om dat te laten gebeuren. En ALS ik zou gaan twijfelen, dan komt er steeds weer iets uit de lucht vallen waardoor ik meteen weer vol goede moed verderkan!
Zo kun je sinds 8 februari Robur op Den Eik vzw vinden op goededoelen.be, een website van de Koning Boudewijnstichting. Robur op Den Eik is nu dus officieel erkend als een betrouwbaar ‘goed doel’, waar je gift goed terechtkomt!
Er is intussen een dossier in de maak waarin de vzw zich kandidaat stelt voor een tijdelijke projectrekening bij de Koning Boudewijnstichting. Dat zou betekenen dat giften vanaf 40 euro (in België) aftrekbaar zijn van de belastingen. Maar of Robur op Den Eik vzw aan ALLE (strenge) voorwaarden voldoet, moeten we nog afwachten…

Duimen jullie mee?

Door de drukte in de binnen- en buitenwereld 🙂 heb ik zo’n twee maanden niets meer gepost, dus volgt nu een uitgebreid verslag over de evolutie op Den Eik. Voortaan zullen in dit blog meer foto’s verwerkt worden, omdat ik deze openbare website daar meer voor wil gaan gebruiken dan de besloten Facebookgroep (waar trouwens door een foutje helaas een heel album verdwenen is, met de enige foto’s die er nog restten na een computercrash).

Hoe kan ik mij anders voelen dan dankbaar voor en verrast door de voorbije periode? Zeg mij dat eens, als je dit verslagje gelezen hebt!

Jonge vrijwilligers van overal – uit België, Nederland, Duitsland, Spanje, USA, Venezuela, Mexico, Saoedi-Arabië – hebben zich belangeloos ingezet om de droom van Robur op Den Eik mee gestalte te geven. Ze gaven mij méér dan alleen hun tijd, energie en werk – ze waren ook een beetje mijn kinderen (ze zijn allemaal jonger dan mijn eigen kinderen!) en ze gaven mij hoop voor de toekomst van de mensheid en onze planeet.

Behalve samen zorgen voor voldoende onderkomen voor zoveel mensen – begin november waren er acht helpers tegelijk! – hielden we ons vooral bezig met het voorbereiden en leggen van de natuurlijke deklaag van de vloer (chape, in ’t schoon Vlaams), die bestond uit zand (gedeeltelijk lokaal, uit de heide), kalk, tras, water en een mineraal additief. Puur natuur, dus!

Maar vóór het zover was werd de rest van de halve boomstammen tegen de muren geplaatst, omdat die mee in de chape gewerkt zouden worden, en kwam de firma – die door een wijziging in de planning al in december de warmtepomp komt plaatsen! – de vloerverwarming leggen. Dat was ook mooi om te zien leggen, dat systeem.

Op 30 oktober begonnen we met het chappen. Da’s niet in één-twee-drie klaar, dat heeft een week geduurd. Toch wel speciaal dát we dat allemaal doen, niemand van ons heeft ooit gebouwd, we leren het al doende… En gelukkig kwam Wolf Jordan tonen hoe we dat moesten doen.

Tussendoor zijn we ter ontspanning natuurlijk ook wel eens weggeweest, bijvoorbeeld een dagje naar Antwerpen, omdat de meesten van de vrijwilligers nog nooit in België geweest waren. En we hebben in het buurdorp Beerse échte frieten uit een puntzak gegeten! Er is natuurlijk ook Belgisch bier gedronken en Belgische chocolade gegeten. Dat moet gewoon. 🙂

(Foto: Feras Alsaggaf)

Na het chappen vertrok stilaan een aantal van mijn helpers, en wie er nog bleef hielp met de muren verder opvullen met kalkhennep, iets wat na de winter nog lang door zal gaan. Er is daar immers nog veel werk mee… lekker meditatief, want dat gaat heel traag, omdat we alles manueel doen. Je bent in de natuur en je werkt met je handen, in je eigen tempo, op mensenmaat. Van verbinding gesproken!

Op 15 november vertrok de laatste vrijwilliger, die een maand gebleven was.

En zo ben ik nu nog een tijdje alleen op Den Eik. Ik blijf wat langer dan gepland, want doordat we het natte seizoen ingegaan zijn, droogt de kalkhennep te traag, zowel de muren als de vloer. En zoals dat wel vaker gebeurt bij (bouw)projecten die vertraging hebben opgelopen, is er een soort domino-effect ontstaan, dat boeiend is om te zien – en mij het gevoel geeft dat alles klopt en uiteindelijk met de pootjes op de grond komt. Die vertraging van juni heeft er bijvoorbeeld voor gezorgd dat er meer vrijwilligers (nodig) zijn – met dus meer mogelijkheid tot fantastische ervaringen voor veel meer mensen (zie ook vorige post); meer (buiten)infrastructuur – die ook later nog dienst kan doen; en dus nu ook de beslissing om de warmtepomp, die ik als optie voor later had gepland wegens behoorlijk kostelijk, in ijltempo tóch te laten plaatsen.
Voordelen:
– de vloer en de muren kunnen beter drogen met de warmtepomp die de hele winter héél zachtjes kan draaien;
– de mensen die van Robur gebruik gaan maken en de extra zorg voor een rocket mass heater er niet nog bij kunnen hebben (ze hebben tenslotte een burn-out, of willen zich volledig concentreren op hun creatieve project), hebben het comfortabel op een heel ecologische manier;
– de ruimte kan altijd aangenaam zijn, ook als hij een tijdje niet verhuurd werd;
– de bouw van de rocket mass heater (in de vorm van een workshop/atelier!) is minder dringend en kan rustiger voorbereid worden.
Nadelen:
– het spaargeld zal nu nóg sneller op zijn;
– de al geplaatste zonneboiler moet weg, want de warmtepomp zorgt zowel voor de verwarming als voor het warme water, en de twee toestellen kunnen niet samen in de technische ruimte… Geïnteresseerd? Of ken je iemand met interesse? Bieden kan tot 6 december, via 2dehands.be:

Te koop: Ongebruikte zonneboiler

Vóór ik Den Eik weer een tijdje alleen laat in zijn winterslaap, moet er nog veel gebeuren. Enkele dingen willen nog afgewerkt vóór de winter, en het zigeunerkampje zie ik liever niet ineenstorten door een winterprik.

Voor mij gaat alles gewoon door in de winter. De vzw zal in februari een jaar bestaan en daar moet administratief nog een en ander gebeuren, waar de voorbije tijd geen ruimte voor was. Mijn spaargeld zal op zijn en ik heb geen inkomen buiten wat giften (waar ik eeuwig dankbaar voor ben), dus de fondsenwerving heeft een extra duwtje in de rug nodig. Aangezien ik zoiets nog nooit heb gedaan, zijn alle hulp en tips welkom!

En zo gaan we dankbaar stilaan de winter in, om nieuwe energie op te doen voor het volgende bouwseizoen, want een droom neerzetten in de materie heeft zijn tijd nodig; dat kan snel gaan, maar ook zo traag en robuust als een Eik groeit…

Vorige weken is er heel hard gewerkt om de vloerisolatie (15 cm trasskalkhennep) op tijd klaar te krijgen. En dank zij de inzet van heel wat mensen is dat op de valreep ook gelukt! Vooral Wolf, Mark en zijn toffe kinderen Jahkob (14) en Maria (12), Tony, Gaby, en niet in het minst João uit Brazilië hebben dat mee mogelijk gemaakt. En ’t was spannend… want we hadden af en toe een ingrediënt te kort: er kruipt immers verbazend veel materiaal in een muurtje of een vloertje. En je doet heel lang over een klein stukje…

Werken met kalkhennep is even tijdrovend en arbeidsintensief als voldoening gevend. Het is eigenlijk een schitterend materiaal, met uitzonderlijke en mysterieuze eigenschappen (expert Wolf kan daar úúúúúren boeiend over vertellen!) en ik voel me bijna bevoorrecht dat ik dat kan en mag gebruiken voor de bouw van Robur. Ik ben uiteraard heel nieuwsgierig naar hoe het zich zal gedragen als Robur klaar is, en beschikbaar!

Intussen heeft Loodgieter Greg de definitieve wc geplaatst, en het klokputje in de douche. De wc is al bruikbaar, ook al is hij nog niet afgewerkt! Wel fijn, een echte wc voor al die fantastische helpers… en voor het rietveld – dat zal nu stilaan wat meer eten krijgen. 🙂

Er is nog heel veel werk aan Robur. Dit jaar af geraken, zoals ik in het fondsenwervingsfilmpje (gemaakt in het vroege voorjaar) had gehoopt, zit er al lang niet meer in.
Maar dat heeft zijn redenen… ik heb ontdekt dat DANKZIJ het niet klaar geraken tijdens de workshop van mei-juni, Robur op Den Eik véél meer in staat is om te doen waarvoor hij zichzelf aan het scheppen is! Want DANKZIJ de enorme achterstand ‘moest’ ik een beroep doen op jonge, internationale vrijwilligers, die gespreid en altijd net op tijd opdagen en meteen een unieke levenservaring meekrijgen, terwijl ze deel worden van dit prachtige project. Als dát niet helend is… en verbindend…

En mij doet het enorm veel deugd om dat te mogen meemaken.
Want alleen kun je zoiets niet bolwerken.
Ik mag blijven vertrouwen: Robur op Den Eik zal altijd de hulp krijgen die hij nodig heeft om zich te kunnen manifesteren, tot ‘genezing’ van velen. Hulp van velen, voor velen. Tot hij niet meer nodig is! Zo wilde hij het vanaf het begin – en zo voltrekt het zich.

Een mens kan zich dan toch alleen maar gedragen en dankbaar voelen als hij van zoiets handen en voeten mag zijn?

(Zie veel meer foto’s en video’s in de Facebookgroep Robur op Den Eik)

Deze week (14-20 aug. 2017) vliegen we er weer helemaal in: Robur wil groeien!
Woensdag en donderdag werken we aan de muren, en vooral vrijdag en zaterdag gaan we voort met de vloer! Op al die dagen kunnen we nog veel enthousiaste helpende handen gebruiken, dus als je mee je schouders wilt zetten onder dit bijzondere project, ben je van harte welkom – want alleen met vele helpende handen groeit Robur tot voltooiing!
Contacteer mij via e-mail of telefonisch!